Fedakarlık nedir sizce? Bir kadının anne olabilmesi mi? Evlenmemiz, aile sözü dinlemek, çalışmak, seçtiğimiz, daha doğrusu seçemediğimiz meslekler, sevdiğinden, sevdiğin şeylerden vazgeçmek, belkide olmak istediğin yerde olmamak olamamak, hayallerimizden koşup yakalayamamak vs vs vs... Hangisinde en çok canımız yanar? Hangisinde en çok aklımız kalır? Bir ömür hangisini içten içe sürükleriz peşimizden?.. Peki hayal kırıklıklarımız, umduğumuzu bulamamak, kimi zaman yarım kalan hikayelerimizi yok sayıp üstünü örtmeye çalışmak mı bizi iyileştirir, güçlü kılar? Güvenin kendinize, güçlü olun. En çok kendinizi sevin, egoistlik değil bu! Evet demek sizi üzecekse hayır diyiverin gitsin. Hayır demeyi öğrenin! Öğrenin ki keşkeleriniz olmasın. Hayat bir yığın keşke biriktirmek için çok kısa, tek bir ömrümüz var dolu dolu geçirin ömrünüzü. Bunu okuyan kişi eğer senin için hâlâ seçme şansı varsa annem babam halam dayım bilmem neyim bu bölümü istedi bunu yazdım deme. Biliyorum ailelerimiz bizim kötülüğümüzü istemez ama belli ölçülerde müdahale edilmeli. Bir ömür içinde o ukteyle yaşanmaz. Geç kaldığını düşünen kişi sana söylüyorum geç değil. Zorla imkanlarını! Yaparsın... öyle bi yaparsın, öyle bi koşarsın ki o özlemle hayallerine yıllardır göremediğin kavuşamadığın sevdiğine kavuşur gibi. Düşersen yine kalk yine devam et şu kısacık hayatta, git gidebildiğin kadar...
İyi seç sonra hayat arkadaşını anlayabilsin seni, saygı duysun hayallerine ve sana. Sevebilsin her şeyinle seni değiştirmeye çalışmasın. Tabi sen de onu... Değişmiyor çünkü kandırma kendini; değişmiş görünür, değiştim görünürsün öyle sanarsın ama değişmez. Sabredersin sabredersin bir süre sonra sevgi de yetmez. Biraz cesaretin varsa koparırsın o ipleri inceldiği yerden ya da alışırsın, heba edersin ömrünü, etme!..
Çocuklarım... deyip susanlardan olursun belki, bir fedakarlık da onlar için yaparsın kartopu misali büyüyüp gitmiş fedakarlıklar. Seneler sonra aynaya baktığında yüzleşebil kendinle, neler yapmışım kendime ah keşke deme. Çoğalt iyikilerini tüm yaşantına, hayatın sana getirdiklerine rağmen, bırak "elalem ne der?" demeyi koş koşabildiğin kadar yolu tamamlayamayacığını düşünsende koş yapmadım gitmedim deme. Aynaya baktığında kendini gör, başkalarının dönüştürdüğü seni değil...
Sevgiyle, huzurla, umutla kal...
Sen ne yaptın böyle? Ufak çaplı bir göz dolması yaşamış olabilirim :) Eline sağlık kuzum, çok güzel özetlemişsin her şeyi.. Keşke geç kalmasak bu anlattıklarına, hatta keşke de demesek.. Umarım bundan sonrası değişir..
YanıtlaSilYol yakınken sana söylediklerimi de düşün... :)
SilMerhabalar blog keşif etkinliginden geliyorum. Blogunuzu takibe aldım. Sizleride beklerim. https://dogamucizelerii.blogspot.com.tr
YanıtlaSil